Drzewa, które dotrwały wieku sędziwego, na przestrzeni lat musiały mierzyć się ze zmianami klimatu, spróchnieniami i chorobami. W tym czasie wypracowały własne metody regeneracji, stając się swego rodzaju żywymi pomnikami siły przetrwania, które dodatkowo wspierają rozwój innych organizmów.

W porównaniu do innych drzew, sędziwe drzewa pochłaniają więcej CO2, podnoszą wartość przyrodniczą okolicy i są cennym źródłem wiedzy o życiu drzew. Dodatkowo, w skali wszystkich drzew jest ich niewiele, co jeszcze bardziej stanowi o ich wyjątkowości. Nic dziwnego zatem, że pomniki przyrody i drzewa sędziwe są ważnym elementem krajobrazu.

Stare drzewo funkcjonuje w zupełnie innej relacji z otoczeniem, niż drzewo młode – wraz z otaczającą je glebą tworzy odrębną niszę ekologiczną i środowisko do życia dla mniejszych organizmów.

Z tego powodu, im więcej starych drzew uda nam się ocalić, tym bogatsza będzie bioróżnorodność naszej przyrody. Arborystyka konserwatorska ma na celu zachowanie tych cennych ekosystemów dla kolejnych pokoleń.

W pełni rozwinięte drzewa o prawidłowej koronie są najbardziej pożyteczne dla człowieka – tworzą przyjazny mikroklimat, zapewniają tlen, cień i chłód oraz poprawiają nasze samopoczucie. Powinniśmy więc dołożyć starań, aby zachować je w takim stanie do późnej starości.

W przypadku dojrzałych drzew skupiamy się głównie na cięciach sanitarnych – usuwamy chore i martwe części, podnosimy podstawę korony i redukujemy koronę. Usuwamy również gałęzie i konary, które wskutek uszkodzeń mechanicznych są zagrożeniem dla bezpieczeństwa. Każdy zabieg poprzedza szczegółowa diagnostyka stanu zdrowia drzewa i jego otoczenia.

Wiekowe drzewa są o wiele bardziej wrażliwe na czynniki środowiskowe. Ze względu na ich wartość przyrodniczą, wymagają systematycznej opieki i ostrożnego podejścia bazującego na fachowej wiedzy.

Starsze drzewa nie reagują dobrze na intensywne cięcia, dlatego wszelkie zabiegi pielęgnacyjne trzeba przeprowadzać na nich z dużym wyczuciem i najlepiej w odpowiednio dużych odstępach czasowych.

Zadaniem arborystyki konserwatorskiej jest przywrócenie zdrowej równowagi między strukturą drzewa i jego funkcjami fizjologicznymi. Dla kilkusetletnich drzew tworzymy specjalne plany opieki, które obejmują relację między drzewem a jego siedliskiem.

Wśród działań, które wykonujemy znajdują się np. diagnostyka, cięcia wycofujące koronę, wyznaczenie strefy ochronnej wokół pnia, nadzór prac pielęgnacyjnych. Oferujemy pomoc w rewaloryzacji zabytkowych parków i skwerów.